Asteartea, urte luzez, babesgune eta inspirazio-iturri izan zen niretzat. Gune seguru bat, argiz betea, epairik gabeko hitzen etxea. Album honen sorgunea otsemeen arteko elkarrizketa zintzoak dira, baita sentitzeko eta elkarbanatzeko ausardia bera ere. Izan daitezela kantu hauek zaurgarritasunari besarkada bat, barnera begiratzeko gonbidapen bat eta emozioen askatasunaren ospakizun bat. Gogoraraz diezagutela ez gaudela bakarrik, eta lagun diezagutela barrura begirunez begiratzen, pisutsu zaiguna askatzen eta arinago jarraitzen.